اقدام پژوهی اهمیت آموزش ابتدایی

برای توسعه کشور باید بفهمیم آموزش ابتدایی تا چه اندازه مهم است، این آموزش‌ها باید جدی گرفته شوند و برای آنها معلمان ویژه تربیت شود، باید فضاهای زیبایی برای این مدارس طراحی کرد و مدیریت آنها را به افراد آگاه، بصیر و باتجربه سپرد. جایگاه مدارس پایه یا مقاطع ابتدایی را نه تنها در سرنوشت تحصیلی فرد، بلکه در کلیت توسعه یافتگی اقدام پژوهی یا عقب ماندگی یک جامعه نشان می‌دهد. میزان اهمیت آن را می‌توان با توجه به مفاهیمی همچون مدرسه بدون کیف، دانش آموز محوری و فضای آموزشی هویدا ساخت.

مفهوم مدرسه بدون کیف:

الف: تفکیک نقش دو نهاد خانواده و مدرسه: اگر ما دقیق به نقش‌های متفاوت مدرسه و خانواده توجه نداشته باشیم، این نقش‌ها در هم تداخل پیدا کرده و علاوه بر ایجاد مشکلات برای خود دانش‌آموز، مدرسه و خانواده را هم در برابر شکل ایفای نقش با مشکل مواجه خواهد کرد. مدرسه بدون کیف اگرچه بالا رفتن تکنولوژی آموزشی را به عنوان مهمترین پارامتر پیش روی ما قرار می‌دهد، اما معانی دیگری هم در این موضوع نهفته که اتفاقا آنها مهمترند. مدرسه بدون کیف به ما می‌گوید دانش‌آموز دفتر مشقش را به خانه نمی‌‌آورد و والدین او هم به ناچار وارد پروسه آموزش اجباری مجدد نمی‌شوند. در واقع والدین در کشور ما با به مدرسه رفتن فرزندانشان مجددا پا به پای آنها درس می‌خوانند و بخشی از نقش معلم و نیز بخشی از نقش دانش‌آموز را همراه با نقش پدری و مادری همزمان بر عهده می‌گیرند.

ب: مدرسه پیشرو: مدرسه پیشرو یکی دیگر از سویه‌های مفهوم مدرسه بدون کیف است که به دو موضوع تکنولوژی آموزشی و محوریت نیازهای دانش آموز قابل تفکیک است. وقتی از تکنولوژی آموزشی حرف می‌زنیم ناخودآگاه همه به یاد استفاده از رایانه می‌افتند، اما واقعیت این است که تکنولوژی آموزشی صرفا به این معنا نیست، بلکه این مسئله ابعاد گوناگونی دارد که شیوه تدریس، طراحی متون و مواد آموزشی و... را در بر می‌گیرد. به اعتقاد من طی سالهای اخیر قدم‌های مثبت و موثری در زمینه ورود تکنولوژی آموزشی به مدارس برداشته شده یعنی رایانه‌های زیادی تحت عنوان آزمایشگاه رایانه وارد مدرسه ها شده، چهره ظاهری متون آموزشی تغییر کرده، معلمان بیش از پیش زیر ذره بین هستند و به همین جهت مجبورند تا به روش‌های نوین آموزش مجهز شوند و...، اما فکر می‌کنم در مورد توزیع امکانات، رفتار صحیح اقدام پژوهی با امکانات و مدیریت آنها هنوز با مشکلات جدی روبه رو هستیم.

با توجه به این اظهارنظر در یک تحلیل کلی می‌توان گفت تنها راه رسیدن به توسعه فراگیر و همه جانبه، تصحیح نظام آموزشی و بویژه ساماندهی آموزش‌های پایه است. حال برای آنکه بتوانیم بدرستی آموزش پایه‌ای را متحول کنیم، محتاج تکنولوژی به روز آموزشی هستیم، اما در جهت تحقق این هدف، صرفا با نو کردن چهره آموزش نمی‌توان تمامی راه را رفت، بلکه مدیریت عناصر و مظاهر نوین آموزشی خود بخش مهمی از ماجراست که اقدام پژوهی در آن کنترل و مدیریت مالی، بازاندیشی در اهداف آموزشی، بالا بردن سطح دانش معلمان و مدیران و... اهمیت خواهد داشت؛ موضوعی که امروزه یکجا در مفهوم مدرسه بدون کیف جمع است.